Onverzettelijk

Is er wel een manier om de afbraak van alles wat mooi en goed is te stoppen.

Ook al is er weinig hoop zal het opgeven er van hem niet laten verdwijnen, dus wees zelf actief in het zoeken en vinden van wat jou houvast en vertrouwen geeft. Zorgeloos blijven ronddobberen op de oceaan van onwetendheid zal tenslotte eindigen in het naar de haaien gaan van je reddende ideeën. We hebben mensen nodig die in de spiegel van de toekomst zich zelf in de anderen zien als de bron onverzettelijke moed en de hoop niet op geven.

Onfatsoen

Als onfatsoen verachting van waardigheid en integriteit op een  ongekende grove manier institutioneel vorm wordt gegeven door enkele machtige der aarde. Is het tijd om op te staan de rug te rechten niet door terug te vechten maar in bedachte stilte je houding te bepalen tegen zoveel verbaal onfatsoen.   

Smeekbede

Het paard ligt op zijn rug zijn benen hemel schreiend naar de hel gericht. De ruiter, onbetwist afgeworpen, heeft zich in een molshoop verborgen om zo de schande van zijn verwerpelijkheid onzichtbaar te maken. De hoog geestelijke kraaien krassen vanuit hun kerken moskeeën en synagogen godslasterlijke geloofstaal. Als dan het paard weer kermend op zijn benen komt is het kwaad in geen velden of wegen meer te herkennen. Of toch, uit de molshoop kruipt de oorzaak van alle ellende boven de aarde uit. De man die richting zou geven maar uit eigenbelang koos voor de ondergang ondanks alle smeekbede om vrijheid en verlangde vrede.

Het Eeuwige licht

Ongerijmde woorden uitspreken om verwarring en chaos te veroorzaken. Zij vragen om beantwoord te worden met geen lafheid maar stevige moed en deze onverantwoordelijke lichtzinnigheid met dapperheid te logenstraffen. Moedig zijn, is het niet prijsgeven van je eigen stem en individualiteit. Anoniem naamloos proteststeren is niet voor de dapperen die de waarheid en vrede als hoogste goed omarmen. Terwijl de mensensamenleving zichzelf telkens weer onbarmhartig verwondt, draait Moeder Aarde haar universele baan om de bron van het eeuwige licht onverstoorbaar rond. 

 

Huilen

Na een verdrietig en voorgoed afscheid van haar geliefde kwam een vrouw naar de oude wijze man met de vraag hoe ze haar verdriet en gevoel van eenzaamheid zou kunnen verzachten.

Terwijl de wijze man tegen over haar ging zitten gaf hij haar zijn ingegeven troostende raad.   

"Na het verlies van je geliefde is het goed om de verwarring in je hoofd de kans te geven om te ontsnappen en op reis te gaan naar de onmetelijke werkelijkheid van het heelal. Daar zal het in de ontstane betrekkelijkheid van deze lastige en droevige tijd zijn Ster van rust vinden. Dwing je zelf niet om je af  te sluiten van de nabijheid van zijn onzichtbare entiteit omdat de reis naar zijn eeuwige Zijn tijdloos is". 

"Tot slot: het is beter je verdriet gewoon te uiten dan het op te sluiten in het harnas van dapper en stoer zijn. Huilen is je ziel de ruimte geven om droevig te mogen zijn."  

Overboord

 Denk even niet aan wat er nog te doen is, maak daar nu geen werk van. Het is beter om de wind uit de zeilen te halen en het anker een stevig houvast te geven. Er komt een tijd dat het tussen de klippen door varen je kennis van nacht en ontij tot het uiterste zal testen. Geen man nog vrouw aan boord zal de kolkende zee kunnen temmen, het enige wat te doen staat is hem kennen. Zo niet, dan is het alle hens aan dek of anders overboord.  

Willekeur

Het bezitten van onbevattelijkheid is een utopische bedrieglijke redenering welke door vele politici gebezigd wordt. Wijsheid kent geen pachters als alleen in bescheidenheid in denken en doen en het niet toepassen van enige willekeur in vorm ras en kleur.